افتخار حضرت عباس اين است كه در ولايت امام زمان خود ذوب شد
يك كارشناس تاريخ اسلام با بيان اينكه حضرت عباس(ع) در اوج ولايت‌مداري و اعتقاد نسبت به ساحت مقدس امام زمان خويش قرار داشت، گفت: افتخار حضرت ابوالفضل (ع) آن است كه در ولايت امام زمان خويش ذوب شده بود.
محمد حسين رجبي‌دواني به مناسبت فرا رسيدن سالروز ولادت حضرت عباس(ع) در خصوص ولايت‌مداري ايشان اظهار داشت: حضرت عباس(ع) بر خلاف تصور برخي از افراد نه به عنوان دفاع و همراهي با برادر، ارزش و عظمت پيدا كرد بلكه به سبب اطاعات محض از ولايت و امام زمان خود يعني اباعبدالله الحسين(ع) به شخصيت عظيمي دست يافت.
وي با اشاره به وقايع عصر روز تاسوعا اظهار داشت: زماني كه «شمر» لعنت‌الله عليه، براي حضرت عباس(ع) امان‌نامه‌اي را از «عبيدالله‌بن زياد» براي حضرت مي‌آورد؛ فرياد مي‌زد: فرزندان خواهرم كجا هستند؟ من امان‌نامه‌اي آورده‌ام تا شما را نجات داده و سلامتي شما را تضمين كنم! حضرت عباس(ع) در پاسخ او فرمود: دو دستت بريده باد! لعنت و نفرين بر خودت و امان‌نامه‌اي كه آورده‌اي! احساس مي‌كني مي‌تواني ما را از امام زمانمان جدا كني؟ كه با برخورد تند حضرت عباس (ع) شمر به عقب بازگشت.
اين كارشناس تاريخ اسلام گفت: با توجه به آنكه در جريانات روز عاشورا حضرت عباس(ع) دلاور كم‌‌نظير و مرد ميدان‌هاي نبرد بود اما در اطاعت از امام زمان خود، حضرت امام حسين(ع) كه وي را علمدار خويش خطاب كرده بود؛ حاضر شد تا عَلَم و اقتدار سپاه را در دست گرفته و با دشمن نجنگد.
وي تصريح كرد: اين مسئله مهمي است كه يك دلاور، شاهد شهادت برادران و اصحاب خود باشد و نتواند وارد ميدان نبرد شود با وجود آنكه حضرت عباس(ع) مشتاق بود كه در جنگ شركت كند اما لحظه‌اي از فرمان امام زمانش كوتاهي نكرد و تا آخرين لحظه شهادتش مطيع فرمان امام حسين (ع) ماند.
رجبي‌دواني با اشاره به مشهور بودن حضرت ابوالفضل(ع) به سقايت ابراز داشت: حضرت عباس (ع) فرمانده سپاه بود و جايگاه ايشان نزد امام حسين (ع) مانند اميرالمؤمنين (ع) براي حضرت رسول (ص) بود، اما اطاعت محض عباس‌بن علي در پيروي از امام زمان خود باعث شد تا مسئوليت آبرساني به خيمه‌هاي امام حسين عليه‌السلام را بر عهده گيرد.
وي ادامه داد: عظمت وجودي حضرت عباس(ع) در ننوشيدن آب و مقدم داشتن امام زمان خود بر تمام تمنيات و آرزوهاي شخصي، اينگونه بروز پيدا مي‌كند كه آن حضرت تا اندازه‌اي نسبت به مولاي خود، امام حسين (ع) ارادات و معرفت داشت كه هرگز ايشان را برادر خطاب نمي‌كرد.
اين كارشناس تاريخ اسلام اضافه كرد: حضرت ابوالفضل (ع) در طول زندگي ارزشمند و با فضيلت خويش، همواره امام حسين (ع) را با لفظ «سيدي و مولاي» مورد خطاب قرار مي‌داد كه اين امر نشان‌دهنده عمق اعتقاد و ولايت‌مداري عباس (ع) است و متأسفانه برخي از برادران و خويشاوندان ايشان در بني‌هاشم چنين معرفت و ولايت‌مداري را نسبت به امام زمانشان نداشتند.
رجبي‌دواني خاطرنشان كرد: حضرت عباس(ع) در اوج ولايت‌مداري و اعتقاد نسبت به ساحت مقدس امام زمان خويش بود و به اعتقاد بنده بهترين جمله‌اي كه مي‌شود حضرت عباس (ع) را با آن وصف كرد اين است كه؛ افتخار حضرت ابوالفضل آن است كه در ولايت امام زمان خويش ذوب شده بود.
دیدگاه ها