حضرت آیت الله جوادی آملی با بیان اینکه بین ما و خدای ما چیزی نیست که حاجب باشد و نگذارد به خدا نزدیک باشیم گفت: بین ما و خدا، خود ما حاجب هستیم، تمام حجاب های ما خودبینی ماست، این چنین نیست که بین ما و خدای ما سدی باشد که نگذارد به خدا نزدیکتر شویم.

 حضرت آیت الله جوادی آملی، در درس اخلاق خود که با حضور جمعی از حوزویان و دانشگاهیان برگزار شد، اظهار داشت: ما در تعبیرات دینی این دستور را زیاد می شنویم که این کار را «قربتاً الی الله» انجام می دهیم. ما می فهمیم که نزدیکی به خدا، زمانی و مکانی نیست، یعنی نزدیکی و دوری مکان و یا نزدیکی و دیری زمان درباره خداوند نیست.

وی بیان داشت: اینکه می گوئیم کار خیر را باید قربتاً الی الله انجام دهیم، به خاطر این است که اولاً می دانیم که قرب و نزدیکی، مادی نیست و ثانیاً می فهمیم که منظور، قرب معنوی است، اما باید تلاش و کوشش کنیم که این قرب معنوی چه چیزی است.

استاد برجسته حوزه علمیه تصریح کرد: وقتی به روایات و ادعیه مراجعه می کنیم، می بینیم که فاصله ای بین خدا و خلق نیست؛ برای اینکه خود ذات اقدس الهی می فرماید: شما درباره شخص محتضر خیال نکنید خدا از او دور است. شما که در بستر محتضر حاضرید، خدا به او از شما نزدیکتر است.

حضرت آیت الله جوادی آملی با بیان آیاتی از قرآن کریم در مورد نزدیک بودن خدای سبحان به انسان از جمله آیه شریفه «نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ»، اظهار داشت: ما که بخواهیم به خدای سبحان نزدیک شویم دعای ابوحمزه ثمالی و دعای نورانی امام کاظم علیه السلام در روز 27 رجب وجود دارد که فرمود؛ خدایا کسی بخواهد به طرف تو رحلت کند، اگر مرحله به مرحله پیش برود، این راه خیلی نزدیک است.

وی تاکید کرد: اگر بخواهیم به خدا نزدیک شویم، هم او به ما نزدیک است و هم ما به او نزدیک هستیم؛ ولی یک عده به خدا نزدیک هستند و عده ای دیگر از خدا دور هستند.

مفسر قرآن کریم افزود: فهم این مسئله دشوار است که خدای ما، به ما، از خود ما نزدیکتر است.

وی با اشاره به کاربرد فن اخلاق در این امور مهم، تصریح کردند: اخلاق، علم است و اگر از مکاسب و کفایه قوی تر نباشد، لااقل در حد همان ها است.

حضرت آیت الله جوادی آملی تاکید کرد: بین ما و خدای ما چیزی نیست که حاجب باشد و نگذارد به خدا نزدیک باشیم، بلکه بین ما و خدا، خود ما حاجب هستیم.

وی با تاکید مجدد بر اینکه بین خلق و خدا، حجابی غیر از خود خلق نیست، تصریح کردند: تمام حجاب های ما خودبینی ماست. این چنین نیست که بین ما و خدای ما سدی باشد که نگذارد به خدا نزدیکتر شویم.

مفسر قرآن کریم افزود: اگر کسی خواست برای رضای خدا کار کند، دیگر نگوید «من». این «من» مزاحم کار ماست و نمی گذارد کار ما قربتا الی الله باشد.

وی اظهار داشت: در طول دوران انقلاب اسلامی بعضی افراد در لباس روحانیت و غیر لباس روحانیت، هر کاری که انجام دادند منشأ خیر و برکت شدند و این به برکت پیروزی انقلاب اسلامی و خون های پاک شهداست.

حضرت آیت الله جوادی آملی در بخش نخست فرمایشات خودشان با یادآور این نکته که انسان یک موجود حقیقی تکوینی است، نه اعتباری، خاطرنشان کرد: انسان که یک موجود تکوینی حقیقی است، پویا و متکامل است و موجود حقیقی تکوینی را امور حقیقی به کمال می رساند، نه امور اعتباری.

وی تصریح کرد: زندگی متمدنانه بشر با قوانین اعتباری از جمله وجوب حرمت و حلال و حرام است.

مفسر قرآن کریم افزود: قوانین اعتباری حتما باید به یک حقایقی تکیه کند که آن حقایق عهده دار کمال باشد.

حضرت آیت الله جوادی آملی تصریح کرد: کسی که بخواهد چنین قواعدی را استنباط کند، بشر نیست؛ کسی که حقایق قبلی را آفرید و حقایق بعدی را می آفریند - یعنی خدا – می تواند از حقایق، قوانینی را به ما بفهماند تا ما بعد از ایمان، عمل کنیم و بعد از مرگ به آن برسیم و در دنیا هم از آنها استفاده کنیم.

وی در بخش پایانی سخنان خود به تفسیر کوتاهی از نامه های 19 و 20 امیرالمومنین (ع) از کتاب شریف نهج البلاغه پرداخت.