عضو ستاد ترویج احکام گفت: روزه فردی که با شنیدن صدای اذان از رادیو افطار می‌کند در حالی که به زمان افطار یقین دارد و بعد متوجه می‌شود که اذان مربوط به شهر دیگری بوده و پیش از مغرب روزه‌اش را خورده است، قضا دارد، اما کفاره ندارد.

 حجت‌الاسلام حسین وحیدپور، عضو ستاد ترویج احکام در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع رسان یبسیج طلاب  با اشاره به وقت دقیق امساک و افطار روزه ماه مبارک رمضان گفت: وقت دقیق امساک

برای سحر زمانی است که فجر صادق دمیده می‌شود، یعنی زمانی که هوا رو به روشن شدن می‌رود و اصطلاحا می‌گوییم اذان صبح فرا می‌رسد که البته احتیاط است فرد روزه‌دار برای

اطمینان از حصول اول صبح، چند دقیقه پیش از اذان از خوردن و آشامیدن دست بردارد.
 
وی با بیان این‌که وقت دقیق افطار مغرب است نه غروب آفتاب و فاصله غروب تا مغرب حدود یک ربع تا بیست دقیقه است، افزود: غروب زمانی است که دیگر خورشید دیده نمی‌شود و مغرب زمانی است که سرخی مشرق از بالای سر ما عبور کند و در آسمان ناپدید شود که در فقه اهل سنت افطار موقع غروب اما در فقه شیعه افطار موقع مغرب انجام می‌شود.
 
این استاد حوزه تصریح کرد: زمانی که خود شخص مطمئن شود مغرب شده و مغرب بودن را به واسطه تاریک شدن هوایی که ابری نیست تشخیص داد می‌تواند افطار کند که البته ممکن است در جایی هنگام مغرب از سوی رادیو یا تلویزیون اعلام شود و در جایی که این امکان وجود ندارد و مؤذن هم نیست که اذان بگوید، می‌توان از طریق هوا به مغرب بودن یقین کرد.
 
حجت‌الاسلام وحیدپور در ادامه اذان پخش شده از رادیو و تلویزیون را برای رعایت وقت امساک و افطار به شرط اطمینان، کافی دانست و گفت: درباره ظهر و مغرب این اطمینان وجود دارد چراکه تشخیص اذان ظهر و اذان مغرب آسان است و معمولا هم مردم اذان ظهر و اذان مغرب را به اذانی که از طریق رسانه گفته می‌شود اکتفا می کنند.
 
وی اما درباره اذان صبح کمی احتیاط را لازم دانست و افزود: درباره اذان صبح به دلیل این‌که تشخیص فجر صادق کمی مشکل است، جای احتیاط دارد که نماز صبح را مقداری از اذان صبح رادیو و تلویزیون تأخیر بیندازیم، گرچه رادیو و تلویزیون براساس محاسبات دقیق نجومی اذان صبح را اعلام می کنند.
 
مسؤول پیشین دفتر استفتائات مرحوم آیت‌الله شیخ جواد تبریزی با بیان این‌که مقام معظم رهبری هم اعلام فرموده‌اند که صبح‌ها حدود 10 دقیقه برای نماز صبح احتیاط شود، ابراز داشت: درباره سحری خوردن هم احتیاط آن است که مقداری پیش از این‌که اذان صبح اعلام شود، امساک کنیم تا مطمئن شویم حتما روزه‌ کامل است.
 
وی در توضیح حکم روزه فردی که سحر از خواب بیدار می‌شود و بدون تحقیق از وقت، سحری می‌خورد، بعد هم متوجه می‌شود که از وقت اذان گذشته است، گفت: روزه فردی که بدون تحقیق از وقت، پس از وقت اذان سحری خورده، باطل است، هم قضا و هم کفاره دارد و در صورت فرض روزه فردی هم که یقین دارد صبح شده اما دیگر نمی‌تواند بدون سحری روزه بگیرد و سحری را ادامه می‌دهد باطل است، قضا و کفاره دارد.
 
حجت‌الاسلام وحیدپور توضیح داد: فردی که از خواب بیدار شده و یقین دارد که هنوز صبح نشده و تحقیق هم کرده است، چون وظیفه‌اش را انجام داده، تحقیق کرده و بعدها معلوم شده که اشتباه کرده است، روزه‌اش صحیح است، قضا و کفاره ندارد، اما اگر تحقیق نکرد، ولی یقین داشت که هنوز سحر است و صبح نشده، این روزه قضا دارد و کفاره ندارد چون یقین دارد به این که صبح نشده است.
 
وی گفت: روزه فردی که با شنیدن صدای اذان از رادیو افطار می‌کند و به زمان افطار هم یقین دارد، اما بعد متوجه می‌شود که اذان مربوط به شهر دیگری بوده و داخل در وقت افطار کرده، یعنی پیش از مغرب روزه‌اش را خورده است، قضا دارد، اما کفاره ندارد مانند افرادی که در شهر قم با پخش اذان به افق شهر تهران افطار می‌کنند، در حالی که زمان افق تهران زودتر از افق قم است.
 
عضو ستاد ترویج احکام در ادامه به بیان حکم افطار روزه با چیز حرام پرداخت و با بیان این‌که روزه خواری پیش از مغرب اگر با حرام باشد افزون بر قضای روزه، کفاره جمع دارد، باید شصت فقیر را غذا دهد و شصت روز روزه بگیرد، گفت: اگر روزه‌دار پس از اذان مغرب، کار حرامی انجام دهد مانند این‌که شراب مصرف کند برای روزه‌اش مشکلی ندارد اما کار حرام کرده است.
 
وی خوردن افطار و سحری را واجب ندانست و با بیان این‌که مشکلی ندارد افطار و سحر یکی شود، اما تصریح کرد: در صورتی که فرد قصد کند از اذان صبح تا ده شب روزه بگیرد، مرتکب حرام شده است چراکه چنین روزه‌ای نداریم؛ این کار بدعت در دین و حرام است، اما اگر قصدش همان روزه شرعی از اذان صبح تا اذان مغرب است منتهی هنگام افطار شرایطی برای او ایجاد می‌شود مانند این‌که در خیابان است و نمی‌تواند همان لحظه افطار کند، مانعی ندارد ساعت 10 شب افطار کند. /920/ت302/ی