زمانی که عفاف و حجاب درجامعهای از بین برود، به جایی میرسیم که بنیان خانواده از هم میپاشد و دیگر چیزی به نام خانواده معنایی پیدا نمیکند.
دکتر نعمتالله کرماللهی در گفتوگو با پایگاه اطلاع رسانی بسیج طلاب اسلام را دین جامعی که به تمام سطوح زندگی انسان، از فردیترین تا اجتماعیترین سطوح توجه دارد معرفی کرد وگفت: آموزههایی که در اسلام وجود دارد، متناسب با نیازهای فردی و اجتماعی است که ارتباطات فردی، میان فردی، میان گروهی، میان فرهنگی، ارتباطات جمعی و... را در نظر دارد.
عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع) افزود: دینی که چنین جامعیتی دارد، در پرداختن به ابعاد مخلتف وجود انسان و روابط انسانی، برای این که جامعه انسانی و زندگی اجتماعی فرد را به نحو احسن اداره کند، معیارهایی را تدوین کرده که تنظیم کننده روابط انسانی است.
دکتر کرماللهی خانواده را سلول بنیادین اجتماع معرفی کرد و گفت: انسان مجموعهای از نیازها دارد که باید مبتنی بر الگوهای دینی و شرعی در کانون واحدی به نام خانواده پاسخ داده شود.
وی ادامه داد: عفاف و حجاب، از جمله آموزههایی است که مبتنی بر مبانی اعتقادی و مبانی ارزشی دینی، الگوهای رفتاری مؤمنان را در جامعه اسلامی نشان میدهد. این الگوهای رفتاری، تصمین کننده سلامت کانون خانواده است. اگر این سلول متلاشی و یا هر شکل با مشکلی روبرو شود در ادامه آن، جامعه فرو میپاشد؛ اگر هم این کانون منسجم و شاداب و دارای پویایی باشد، این اثر را در جامعه نیز میگذارد.
عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع) درباره ارزش عفاف و حجاب در جامعه اظهار کرد: عفاف و حجاب، یکی از مهمترین فلسفهها برای تضمین سلامت خانواده است. اگرخانواده سالم باشد تولید نسل، تربیت و تعالی خانواده در سلامت شکل میگیرد که چنین خانوادهای افراد آن را مورد حمایت خود قرار میدهد.
وی به وجود آمدن خانه سالمندان و مهدهای کودک و... را از آثار تضعیف شدن کانون خانواده معرفی و بیان کرد: بسیاری از آفتهای اجتماعی مانند سرای سالمندان و مهد کودکها و...، به دلیل جهتگیری به سمت فرهنگ وارداتی است؛ که خانوادهها را نسبت به سنت گذشته خود ناآشنا ساخته است.
دکتر کرماللهی تصریح کرد: در خانوادهای که در آن حمایت وجود داشته باشد، فردی که از این خانواده خارج میشود، این روحیه را به جامعه نیز ارائه میکند.
وی درادامه خاطرنشان کرد: اگر عفاف و حجاب را در ادامه خانواده سالم نداشته باشیم، به جوامعی میرسیم که خانواده با معنایی که ما میدانیم، وجود ندارد و روابط و الگوهای شرعی رفتاری که زوجین را در خانواده به هم وفادار میکند، از بین میرود.
استادیار دانشگاه باقرالعلوم(ع) در تبیین دیگر آفتهای نبود عفاف و حجاب در جامعه اظهار کرد: در کنار این آسیبهای اجتماعی، بحران جمعیت نیز به وجود میآید. امرزو عمده کشورهای صنعتی با پیری جامعه روبرو هستند که این مسئله از فقدان روابط و ضوابط شرعی و عفاف و حجاب در جامعه است.
وی خاطرنشان ساخت: در جامعهای اگر عفت از بین برود، با توجه به این که جذابیتهای بیرون از رابطه زناشویی بیشتر است و در حالی که منع عرفی هم نباشد، افراد تمایل بیشتری به آن پیدا میکنند، توجه جوانان به ازدواج از بین میرود و ازدواجهای صورت گرفته نیز به جدایی میانجامد.
دکتر کرماللهی در پایان خاطرنشان ساخت: درست است که مسئله عفاف و حجاب جزو هنجارهای اجتماعی است، ولی ریشه آن در باورها و اعتقادات ما وجود دارد که هویت فرهنگی ما تشکیل میدهد. کارکرد عفاف و حجاب در کنار آثار اجتماعی، آثار روانی و فردی دارد؛ به این معنی که فرد با مراعات حجاب، احساس میکند که ارزش دینی را محقق میکند و التزامی را که انجام دستور الهی است، انجام میدهد، این مسئله موجب حس معنویت و قرب به خدا در او میشود.
دیدگاه ها