حضرت آیت الله جوادی آملی،‌ با استناد به آیاتی از قرآن کریم، بندگان مطیع خداوند تبارک و تعالی را هم قافله کاروان شهدا و صالحین دانست و تاکید کرد: اگر کسی مطیع خدا و پیغمبر باشد همراهان خوبی دارد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بسیج طلاب  حضرت آیت‌الله عبدالله جوادی آملی امروز در جمع علما و روحانیون حوزه علمیه در مسجد اعظم قم به ادامه تفسیر سوره مبارکه نمل پرداخت و گفت: حضرت سلیمان علیه‌السلام وارث

مال و حکومت حضرت داوود علیه‌السلام بود نه نبوت، زیرا نبوت موروثی نیست. البته در ارث بردن از اموال حضرت داوود، ورثه دیگر هم شریک بودند ولی آنچه مخصوص حضرت سلیمان بود مسأله حکومت بود. نبوت حضرت سلیمان مسأله ارثی نبود.

این مفسر قرآن کریم گفت: ممکن است خداوند برخی مطالب را به کسانی که عاقبت به خیر نشدند عطا کند، خداوند علم و کرامت را به عنوان آزمون به برخی افراد نظیر سامری و بلعم باعور عطا کرده است، اما نبوت،‌ رسالت و امامت را به کسی که حسن عاقبت ندارد نمی‌دهد،‌ بلکه به کسانی می‌دهد که با اختیار خود دارای عزم راسخ هستند و هرگز از این مقام سوء استفاده نمی‌کنند ولو سخت ترین لحظات برای آنها پیش بیاید و هیچ کسی آنها را یاری نکند.

مفسر برجسته قرآن کریم درباره تقیه اظهار داشت: نبی تقیه نمی کند و اگر همه عالم در مقابل او بودند باید به تنهایی به وظایف خود عمل کند «لَا تُکَلَّفُ إِلَّا نَفْسَکَ» ولی امام ممکن است تقیه کند. یک وقتی دیدم در بحث فقهی سیدنا الاستاد مرحوم محقق داماد رضوان الله تعالی علیه، اشک از چشمان مبارک این سید بزرگوار جاری شد. این در وقتی بود که این روایت را می خواند که وجود مبارک امام کاظم علیه السلام به هارون ملعون خطاب می‌کند و می‌فرماید «یا امیرالمؤمنین». اگر کسی غدیر را دیده و در برابر آن ساکت است، اگر سقیفه «بیّن الغی» را تحمل می کند، این غیر از تقیه چیز دیگری نیست.

این استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم گفت: مجرم در برزخ و قبر آسیب می‌بیند و در روایات داریم که حیوانات با دیدن این صحنه‌ها رم می‌کنند. جن و انس نمی‌فهمند ولی حیوانات می‌فهمند. البته حیوانات بالاتر از آنچه هستند نمی‌آیند. مثلا زنبور و مورچه با همه عجایبی که در زندگی آنها هست، هزاران سال است که همین گونه‌اند و پیشرفتی نکرده‌اند و تکامل و ترقی در آنها نیست، ولی اگر انسان که از سرمایه‌های خدادادی خود استفاده نکند «کالانعام بل هم اضل» مانند حیوانات بلکه پست‌تر است.

حضرت آیت‌الله جوادی آملی با اشاره به آیه شریفه «فتبسم ضاحکا من قولها» خاطر نشان کرد: حضرت سلیمان علیه‌السلام که از سخن مور شاکرانه لبخند زد به خاطر این بود که بگوید خدا را شاکریم اگر موری هم در حکومت ما گلایه ای‌داشت می‌فهمیم، در این حکومت به موری هم ظلم نمی شود، اگر ضرری به آنها در حکومت ما برسد ناآگاهانه و از روی غفلت است و باید توجه داشت که غفلت نکنیم.

حضرت آیت الله جوادی آملی با اشاره به آیه شریفه «فَتَبَسَّمَ ضَاحِکًا مِّن قَوْلِهَا وَقَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِی أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ الَّتِی أَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَعَلَى وَالِدَیَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَدْخِلْنِی بِرَحْمَتِکَ فِی عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ» گفت: این دعای حضرت مربوط به وحی عملی است. یعنی انسان در خود یک گرایشی به یک طرف پیدا می‌کند. این مصداق «و اوحی الیهم فعل الخیرات» است. گاهی انسان مصمم بر انجام کاری می شود که این از فضل خدا است؛ «ذلک فضل الله یؤتیه من یشاء»، با این که قبلا هم می دانست که مثلا اعتکاف چه کار خوبی است ولی انجام نمی‌داد اما اکنون یک گرایش به انجام آن دارد که این از سوی خدا است.

وی ادامه داد: حضرت سلیمان علیه‌السلام به خدا عرض می کند که کاری کن شکر را در جای خود توزیع کنم، الهام عملی به من عطا کن تا جای شکر، ایمان و حق شناسی فراموشم نشود.

این استاد عالی حوزه علمیه قم درباره دعای حضرت سلیمان علیه السلام «وَأَدْخِلْنِی بِرَحْمَتِکَ فِی عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ» خاطر نشان کرد: اگر کسی مطیع خدا و پیغمبر باشد همراهان خوبی دارد. «وَ مَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُولئِکَ مَعَ الَّذینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقینَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحینَ وَ حَسُنَ أُولئِکَ رَفیقاً»، انبیاء، صدیقین، شهدا و صالحین در بزرگراه و با زاد و توشه فراوان هستند و انسانِ مطیع، جزء این قافله است./913/پ202/ج