مدیر ارتباطات و بینالملل مجتمع آموزش عالی فقه برخوردها، آموزشها و رفتارهای چهره به چهره را مؤثرترین شیوه تربیتی برای برقراری ارتباطی تنگاتنگ بین استاد و شاگرد عنوان کرد.
حجتالاسلام رضا خراسانی نژاد مدیر ارتباطات و بینالملل مجتمع آموزش عالی فقه در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری رسا، نقش معلم را در سرنوشت افراد جامعه مورد بررسی قرار داد و گفت: تمام خوبیها و بدیهایی که در
کره خاکی اتفاق میافتد به واسطه تعلیم است و تعلیم از سوی معلم صورت میگیرد.
وی نقش استاد را در سرنوشت شاگرد بسیار پررنگ دانست و افزود: استاد با آموزشهای خود هم میتواند مسیر صحیح و سیر تعالی الی الله را به شاگرد نشان دهد و هم میتواند او را در یک مسیر اشتباه که به پرتگاه و سقوط حتمی انسان منتهی میشود، رهنمون سازد.
این استاد و پژوهشگر حوزوی با اشاره به یک نمونه تاریخی در این زمینه، اظهار داشت: معاویه که برخی از فقها و دانشمندان را به استثمار خود در آورده بود و اینها به نفع حکومت او حدیث جعل میکردند و اسلام را آنطور که میخواست به مردم ارائه میدادند، دشنام بر امیر مؤمنان(ع) را رواج داد و حتی برخی که یادشان میرفت، قضای آن را به جای میآوردند.
وی ادامه داد: زمانی که عمر بن عبدالعزیز یک کودک بود و تحت تعلیم استادی به نام عبیدالله قرار داشت، همراه با بچهها در کوچه بر امیر مؤمنان(ع) دشنام میداد که استاد این صحنه را دید با حالت ناراحتی به مسجد رفت و شروع به خواندن نماز کرد که عمر فهمید این نماز خواندن حالت معمولی ندارد.
حجتالاسلام خراسانینژاد گفت: عمر بن عبدالعزیز به حالت اعتراضی کار استاد پیبرده بود، از اینرو پس از پایان نماز علت کار را پرسید که استاد با طرح این سؤال که آیا شرکت کننده در بدر و بیعت رضوان را دشنام دادن گناه نیست، ناراحتی خود را نشان داد، عمر در فکر فرو رفت و زمانی که خلیفه شد، در نخستین اقدام، دشنام بر امیر مؤمنان(ع) را برداشت.
وی با بیان اینکه استاد همانطور که در تربیت شاگرد مؤثر است، در انحراف وی هم نقش دارد، اظهار داشت: اگر استادی یک نکته و مطلب انحرافی بگوید در ذهن شاگرد نقش میبندد و کم کم آن مسأله برایش نامفهوم میماند و او را به مرحله سقوط میکشاند که نمونههای زیادی در قرآن و در مکتب اهل بیت(ع) در این زمینه مطرح است.
مدیر ارتباطات و بینالملل مجتمع آموزش عالی فقه احترام شاگرد به استاد را یکی از سنتهای حسنه و از ویژگیهای منحصر به فرد حوزه نام برد و گفت: از همان آغاز ورود به حوزه با خواندن آدابالمتعلمین، احترام به استاد در طلبه نهادینه میشود، همواره طلاب در برابر استاد زانوی ادب میزنند و یاد میگیرند که چگونه با استاد برخورد کنند.
وی البته با بیان اینکه ارتباط تنگاتنگی که در گذشته بین استاد و شاگرد وجود داشت و خلق و خوی شاگرد را میساخت، با گذشت زمان و افزایش تعداد شاگردان کمرنگ شده است، برخوردها، آموزشها و رفتارهای چهره به چهره را مؤثرترین شیوه تربیتی برای برقراری ارتباطی تنگاتنگ بین استاد و شاگرد عنوان کرد.
حجتالاسلام خراسانینژاد افزود: استاد در گذشته نه تنها در مسائل آموزشی بلکه نسبت به روحیات و خلقوخو و مسائل جانبی شاگرد هم اهتمام داشت و آنها را رصد میکرد و وقتی شاگرد احساس میکرد که استاد تکیهگاه او است، به آرامش روحی و فکری میرسید و این امر در فراگرفتن علم از سوی او مؤثر بود. /920/ت302/ن
دیدگاه ها