هنگامی که گروهی در جامعه تصمیم  به آشوب می‌گیرند در واقع قبل از اینکه مقابل نظام سیاسی بایستند در مقابل آحاد آن جامعه ایستاده اند چرا که به وجود آوردن فضای بی نظمی و نقض قانون در درجه اول به طور قابل توجهی شهروندان جامعه را متضرر می‌کند.

آرامش وامنیت در تمام حوزه ها همیشه یکی از ابتدایی ترین ومهمترین نیازهای هر کشوری است.به گونه ای که در صورت نبود آرامش ویا بر هم خوردن آرامش و از بین رفتن امنیت، چرخ امور در تمام بخشها  نمی‌چرخد و

به نوعی جامعه در حالت سکون فرو می رود که تبعات بسیار وحشتناکی هم برای جامعه خواهد داشت و هم اقتصاد کشور را به صورت هولناکی با بحران روبه رو می کند.
به همین علت یکی از مهمترین وظایف دولتها در طول تاریخ بشر حفظ امنیت وآرامش جامعه بوده است. دراین میان نکته‌ای که باید مورد توجه قرار گیرد این مطلب است که اگر در هر جامعه ای گروهی به دنبال برهم زدن فضای امنیت و آرامش باشند وظیفه حکومت است که با آنها برخورد کند؛ چرا که در غیر این صورت جامعه خیلی زود هم از لحاظ اجتماعی وهم از لحاظ اقتصادی دچار تزلزل شدید و مشکلات فراوانی می شود که این موضوع بزرگترین بحران را برای مردم آن جامعه رقم خواهد زد.
در این بین هنگامی که گروهی در جامعه تصمیم  به آشوب و یا خشونت می‌گیرند در واقع قبل از اینکه مقابل نظام سیاسی بایستند در مقابل آحاد آن جامعه ایستاده اند چرا که به وجود آوردن فضای بی نظمی و ناهنجاری و نقض قانون در درجه اول به طور قابل توجهی شهروندان جامعه را متضرر می‌کند و علاوه بر ایجاد رخوت فضای کسب وکاردر جامعه، باعث عدم آرامش روانی شهروندان خواهد شد.
نمونه عینی این موضوع را می توان در آشوب و اخلال گری سال ۸۸  و وقایع  پس از انتخابات به عینه دید. اتفاقات سال ۸۸ که بر برپایی آشوب و برهم زدن فضای جامعه شکل گرفته بود در درجه اول باعث به وجود آمدن فضای احساس ناامنی در جامعه وسپس به وجود آمدن برخی مشکلات دیگر برای مردم شد.
در این میان یک سال پس از این اتفاق ناگوار که مسائلی را برای جامعه به وجود آورد و هزینه های اجتماعی و سیاسی و اقتصادی را به مردم تحمیل کرد در ۲۵ بهمن سال ۸۹ باز هم گروهی که همیشه عدم تمکین به قانون و نظم را در دستور کار خود قرار داده بودند، با نقض حقوق شهروندی دیگران، دست به آشوب و خشونتهای پراکنده ای در سطح شهر تهران  زدند که نتیجه آن باز هم ایجاد مشکلاتی برای مردم بود.
درواقع ۲۵بهمن که درآن گروهی با رویکردهای تند وخشونت آمیز فضای فتنه  سال۸۸ را دوباره به نمایش درآوردند سبب شد تا در برخی از مناطق شهر تهران مردم در رفت و آمد خود دچار مشکل شوند. 
البته ماموران امنیتی ودستگاههای مسئول توانستند در عرض مدت کوتاهی با اخلال گران اجتماعی برخورد مناسب داشته باشد و کمتر از چند ساعت اوضاع را به حالت اول برگردانند.
در این میان نکته ای که باید مورد توجه قرار گیرد این است که این است که فتنه‌گرانی که بدنبال ایجاد ناامنی در نظام جمهوری اسلامی ایران بودند (نظامی که الگوی جوامع دیگر شده است) اصلا توجهی به مصالح کشور نداشتند؛ چرا که در جهان امروز مصالح یک کشور در گرو امنیت و ثبات فضای اجتماعی آن می باشد.
گناه کسانی که در فتنه 88 سهیم بودند علاوه بر گناه سیاسی، گناه اجتماعی نیز است! در مورد گناه سیاسی فتنه‌گران تاکنون مسائل مختلفی مطرح شده اما گویا در مورد گناه اجتماعی این موضوع هنوز آنگونه که باید تببینی صورت نگرفته و مطالبی که در بالا گفته شد در راستای بررسی همین موضوع بود.
علاوه براین باید به این مسئله اشاره داشت که این افراد با ایجاد فضا ناامنی در جامعه هر چند که کاری از پیش نبردند اما صرف زیر پاگذاشتن هنجارها و احترام به حقوق و نقض قانون توسط آنها یک جرم بزرگ اجتماعی محسوب می شود که باید بیشتر به آن توجه کرد.
از سوی دیگر نکته جالبی که می توان از آن به عنوان یک نمونه کاملا عینی در مورد مصیبتهای اجتماعی این حرکت قانون شکنانه نام برد،گزارشی است که صدا وسیما چند روز پس از 25 بهمن تهیه کرد. در این گزارش بسیاری از مردم نارضایتی خود را اعلام کردند. دراین گزارش بسیاری از شهروندان به این موضوع بارها اشاره کردند که این فضا موجب شده که آنان با آسودگی در فضای شهر تردد نداشته باشند وحتی کاسبان بر این مسئله تاکید داشتند که فضای کسب وکار دراین یکی دو روز دچار اختلالاتی شده است.
البته در کنار تمام این نکات باید به این موضوع بسیار مهم اشاره داشت که این حرکت اخلال گرانه خیلی زود توسط نهادهای امنیتی وپس از آن توسط مردم خاموش شد وتنها چیزی که از این موضوع برجای ماند کارنامه غیر قابل کسانی بود که بدون توجه به منافع جامعه ومردم مشکلاتی هر چند کوچک برای جامعه به وجود آوردند.
احمد سپهری