به گزارش روابط عمومی سازمان بسیج اساتید، طلاب و روحانیون کشور، حجت الاسلام والمسلمین علی سعیدی، در مراسم افتتاحیه دوره‌های آموزشی تعالی اساتید بسیجی در مجتمع فرهنگی آموزشی امامت مشهد پیرامون ریشه یابی مهمترین چالش‌های نظام اسلامی به اختلاف سلیقه‌ای، اختلاف ساختاری و گفتمانی و اختلاف مبنایی و اعتقادی بعنوان مهمترین دلایل این چالش‌ پرداخت.   وی ادامه  داد: ما از اول انقلاب تاکنون با چالش های زیادی مواجه بودیم که می‌توان به تفاوت تفکر دولت بازرگان و حضرت امام (ره)،  تفاوت و تقابل بین بنی صدر و حضرت امام(ره)، تفاوت تفکر منتظری و امام راحل، تقابل کارگزاران با تفکرات رهبری و پس از آن در قالب اصلاح طلبان ؛ تقابل این حزب با اندیشه های مقام معظم رهبری اشاره کرد. وی بیان داشت: چنانچه اختلاف و تقابل سلیقه‌ای باشد مشکلی پیش نمی‌آید ولی اگر این اختلاف اعتقادی و مبنایی باشد برای حاکمیت دینی خطرآفرین است چرا که کسانی که اختلاف مبنایی دارند حاکمیت دینی را بصورت حداقلی و حداکثری قبول دارند. حجت الاسلام والمسلمین سعیدی با بیان اینکه نگاه حداقلی به دین اسلام در واقع همان سکولاریسم است، افزود: سکولاریسم به معنای جدایی دین از اخلاق، فرهنگ، اقتصاد و سیاست است و در حقیقت به معنای  حذف کامل دین از همه ابعاد زندگی بشریت است. وی در بخش دیگر سخنان خود گفت: سه نگاه و نظریه در کشور و بین سیاستمداران و نخبگان وجود دارد که شامل تجددگرایی، تجددگرایی اسلامی و نگاه جامع و کامل به اسلام است.   نماینده ولی فقیه در سپاه پاسداران افزود:  نظریه تجددگرایی معتقد است که دین ظرفیتی برای حکومت ندارد و یک امر شخصی و فردی است و می‎گویند حوزه دین مربوط به حوزه علمیه است و به سیاست و حاکمیت ربطی ندارد. وی ابراز داشت: نظریه تجددگرایی اسلامی هرچند که معتقد به دین است اما نگاهش به دین حداقلی است و در پوششی از نفاق و شناخت آن مشکل است.   سعیدی اذعان داشت:  این نظریه به دنبال تبدیل شدن به یک جریان بدلی و جایگزین گفتمان امام(ره) و رهبری است   وی ادامه داد: این جریان بدلی که همسوی منافع غرب است، زمینه ساز جذب جریان‌های معارض، معاند، مخالف در عرصه رقابت سیاسی می‌شود.   حجت الاسلام و المسلمین سعیدی با بیان اینکه نگاه تجددگرایی اسلامی بسیار خطرناک‌تر از نگاه تجددگرایی است، تصریح کرد: تبدیل گفتمان تجدد اسلامی به یک جناح در عرض جناح ولایتمدار و ایجاد زمینه برای سکوت خواص از دیگر پیامدهای این نگاه در مقابل نگاه تمدنی به اسلام است بطوریکه بسیاری از خواص نسبت به فتنه 88 سکوت اختیار کردند همانطور که در صدر اسلام هم برخی خواص سکوت کردند.