به گزارش خبرنگار بسیج طلاب ، حضرت آیت‎الله عبدالله جوادی آملی، امروز در درس خارج تفسیر خود در مسجد اعظم در تفسیر آیات پایانی سوره مبارکه قاف گفت: مشکل برخی متفکران غربی دو چیز است، آن‎ها روح مجرد را برای بدن قائل نیستند و مرگ را پوسیدن می‎دانند، چنین متفکری چه جهان‎بینی‎ای می‎تواند داشته باشد، کسی که ابزار کارش همین چشم و گوش اوست و هستی را هم تا قبر می‎داند او دیگر با وحی و نبوت و توحید و معاد انسی ندارد، او با این ابزار یک وجبی یعنی چشم و گوش چگونه می‎تواند به معرفت عالم برود.

مفسر برجسته قرآن افزود: قرآن به ما آموخت که انسان موجودی ابدی است، ابدیت دیگر انتها ندارد، اگر یک عدد 9 بگذارید و جلوی آن تا کره مریخ صفر هم بگذارید باز هم متناهی است، ما هستیم الی الابد، ما ابدی بالغیر هستیم و خداوند ابدی بالذات هست، درباره جهنم ممکن است برخی نظرهایی درباره ابد یا غیر ابد بودن آن داشته باشند اما درباره بهشت تردیدی درباره ابدی بودن آن نیست، ابد به ذهن انسان نمی‎آید که چه معنایی دارد، بهشت از این‎ها هزار و هزاران بار بزرگ‎تر است، دین آمده ما را ابدی کند و ابدیت ما را به ما نشان دهد.

وی با بیان این‎که خداوند می‎فرماید شما تنها همین جسم مادی نیستید، ادامه داد: خداوند می‎گوید شما به لقاء ما می‎آیید، شما نه تنها سیرتان به سمت بهشت است، بلکه صیرورتتان به سمت ما است، اگر کسی خودش را بشناسد، یقینا خدا را خواهد شناخت، اصرار کتاب و سنت بر معرفت نفس به همین دلیل است، این متفکران غربی ابدیت انسان را درک نمی‎کنند و مرگ را پایان راه می‎دانند، اما دین مرگ را یک انتقال می‎داند، امام حسین(ع) در روز عاشورا فرمودند که صبر کنید، مرگ پلی است که روی آن پا می‎گذارید و آن طرف هر چه می‎خواهید هست.

حضرت آیت‎الله جوادی آملی تأکید کرد: یک موجود ابدی مگر می‎شود، کالای زودگذر دنیا زادراه او باشد، اگر کسی ره‎توشه نداشته باشد، در زحمت است، انسان باید صیرورت الهی داشته باشد، تا از فرشتگان بالاتر برود، در مرحله نازله، بدن او در بهشتی است که از زیر باغ‎های آن نهرها جاری است.

وی با اشاره به آیه «فَاصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ»، ابراز کرد: معنای آیه این است که سبحان‎الله را تنها نگویید، یک سبحان‎الله را با الحمدلله بگویید، ما سرتاپا نیاز هستیم، به کسی نیازمند هستیم که مشکل ما را حل کند، ما به غنی بالذات نیاز داریم نه کسی مثل خود ما، وی نیاز ما را برآوده می‎کند و ما باید او را حق‎شناسی و سپاس‎گزاری بکنیم، پس باید تسبیح ما با تحمید همراه باشد.

استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه اظهار کرد: انسان بدنی دارد که وارد بهشت می‎شود و در نهرهایی از شراب و شیر و عسل غوطه می‎خورد و نهری از آب و شراب از آن اوست، اما جان او باید به سمت خدا برود، صیرورتش به سمت فرشته شدن است تا موجود ابدی بشود، حال اگر عده‎ای سرگردان بودند، وضع بسیار بد است، کسانی که بدکردارند و اهل جهنم هستند، اصلا در روز قیامت نمی‎آیند برای وزن کردن، اصلا جلو نمی‎آیند، البته برای درکاتشان سنجیده می‎شوند اما خالی محض هستند و برای درجات سنجیده نمی‎شوند.

وی با قرائت آیه «يَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ذَٰلِكَ حَشْرٌ عَلَيْنَا يَسِيرٌ»، خاطرنشان کرد: با سرعت همه اولین و آخرین بلند می‎شوند و در محشر حاضر می‎شوند، اما خداوند در آیه محل بحث می‎فرماید این حشر برای ما آسان است، فرمود ما اگر بخواهیم همه افراد را خلق کنیم یا مبعوث کنیم مانند این است که یک نفر را خلق کنیم یا مبعوث کنیم، اگر کسی با اراده کار کند، دیگر خستگی ندارد، مجموع با یک نفر برای او فرقی ندارد.